دهم بهمن ۱۳۲۱، در شهرستان رفسنجان چشم به جهان گشود. پدرش حسن (فوت۱۳۵۶) کشاورز بود و مادرش مریم‌‌نساء نام داشت. خواندن و نوشتن را می‌دانست. در سال۱۳۴۴، ازدواج کرد و صاحب سه پسر و چهار دختر شد. پاسدار بود، با سمت فرمانده گروهان به جبهه اعزام شد. بیست و دوم اسفند ۱۳۶۳، در جزیره مجنون از ناحیه شکم مجروح و به ملکوت پیوست. پیکر مطهرش بعد از ۳۳ سال در سال ۱۳۹۶ به زادگاهش بازگشت.
چو در بیست یک ده زبهمن فتاد محمدعلی پا به گیتی نهاد
حسن باب و مریم نسا مادرش پدر پنجاه شش برفت از برش
به خواندن نوشتن سوادش رسید چهل چار هم ازدواجش بدید
چو از بحر حرمت گهر داشته چهار دختر و سه پسر داشته
چو پاسدار بوده است در رزم خصم به فرماندهی گروهان رزم
به فرماندهی سوی جبهه رسید جزیره مجنون به رزمی شدید
جزیره مجنون سلاحش کشید خط خصم یکباره در هم درید
چو شصت سه بیست دو اسفند بود که سخت او به پیکار پابند بود
چو ترکش بجانش ز دشمن رسید که ترکش شکم را سراسر درید
شهید و ولی محو و مفقود شد ندیدند هرجا که مقصود شد
و تا در صحنه پیدا نشد خبر زان گل داغ صحرا نشد
که «آزاد» را عشق و شوری بود که گلزار شاهد به نوری بود
محمدعلی تشنه کوثراست گل بوستان علی اکبر است
سرشتش به عالم همی صادقی است همو پیرو راستین علی است
فرازی از وصیت‌نامه محمدعلی محمدصادقی:
«خدایا من آب را بر امام حسین (ع) نبستم، حر را قبول کردی مرا نیز قبول بفرما»
زندگینامه شهید صادقی، فرزند حسن
همراه با شکوفه‌های بهاری در فروردین سال ۱۳۲۱، در خانواده‌ای زحمتکش و مسلمان متولد شد. شهید صادقی در سنین کودکی به مکتب رفت و با کلام آسمانی آشنایی کامل پیدا نمود و پس از آن جهت تحصیل وارد دبستان دانش هرمزآباد شد تا اینکه در سن ۱۲سالگی به دلیل دچارشدن به تب حصبه و همچنین مشکلات مالی خانواده تحصیل را رها کرد. ایشان بعد از ترک تحصیل در امر کشاورزی و دامداری به یاری پدر و در سن ۱۹سالگی به خدمت مقدس سربازی شتافت.
شهید در تظاهرات رژیم ستم‌شاهی طاغوت از افراد کم‌نظیر و سرآمد بود؛ به‌طوری که درسال ۵۷ در مبارزه با رئیس ژاندارمری وقت که با ۱۲ سرباز مصلح نیز همراهی می‌شد، مردانه جنگید و پیچ‌گوشتی را درشکم فرمانده فرو برد و خود سرانجام جان سالم به در برد.
از صفات نیکوی او همین که عاشق امام و جنگ با دشمنان اسلام بود. سال‌ها درجبهه‌های حق علیه باطل بود و سرانجام در عملیات بدر در حالی که در جست‌و‌جوی یاور و دوست دیرینه‌اش محمود حاج‌باقری بود، شربت شیرین شهادت را نوشید.
ثبت دیدگاه